Με τις μουσικές του σπουδές  να έχουν  προηγηθεί στο Εθνικό Ωδείο της  Λάρνακας, ο Μιχάλης Βιολάρης  τελειώνει τη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από αγάπη προς την γενικότερη παιδεία.
 
Στις ΜΠΟΥΑΤ  ο Γιάννης Σπανός, ήταν ο πρώτος που  πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε.

  Μια συμμετοχή στα "Άσπρα καράβια",  του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει αμέσως μετά,  στην πρώτη  Ανθολογία, και αργότερα στη δεύτερη.
  Το λεγόμενο ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, αρχίζει σιγά σιγά να γίνεται γνωστό. Ήταν ένα νέο άκουσμα  με πολύ ωραίο στίχο, με μια μουσική επένδυση απλή, με ένα σημαντικό χαρακτηριστικό την αλήθεια του, από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το κάλο Ελληνικό τραγούδι. Και μιλώ για όλους τους συντελεστές, ποιητές-στιχουργούς, και τραγουδιστές.
 Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν το Θαλασσινό τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ' αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα) και όλα τα τραγούδια του Λίνου Κόκοτου.
 Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα Κυπριακά.
 Από τα «Τα Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).